10. Hukuk Dairesi 2018/6183 E. , 2019/4384 K.
“İçtihat Metni”
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne kısmen reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
Dava, davalılar bünyesinde bekçi olarak 01.04.1997 ile 25.02.2001 tarihleri arasında hizmet akdine tabi olarak geçen ve davalı Kuruma bildirilmeyen çalışma sürelerinin tespiti istemine ilişkin olup, davanın yasal dayanağı 506 sayılı Kanunun 79/10. ve 5510 sayılı Kanunun 86/9. maddeleridir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile; davacının 01.04.1997-05.04.2000 tarihleri arasında davalı işveren olan … Grup inş. Ltd. Şti. nezdinde hizmet akdi ile 1085 gün çalıştığı, bu hizmetlerinin 485 gününün davalı kuruma bildirildiği, bildirilmeyen 600 günlük hizmetin davalı kuruma bildirilmesi gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
Kamu düzenine ilişkin olan sigortalı konumunda geçen çalışma sürelerinin tespit edilmesi istemli davada, resmi belge veya yazılı delillerin esas olmasıyla beraber somut bilgilere dayanması ve inandırıcı olmaları koşuluyla tanık beyanları ile de ispatı mümkün ise de, söz konusu yargılama sırasında iddiayı doğrulayan tanık beyanlarında davacının davalı işyerinde ne zamana kadar çalışmaya devam ettiği ve ne kadar çalıştığına dair bilgilerin tam olarak belirtilmediği ve bu durumun ortaya konulmadığı görülmektedir. Bununla birlikte davacının anılan döneme ilişkin çalışma iddiasını, ancak kurum kayıtlarına eşdeğer ve yazılı ve inandırıcı delillerle ispat etmesi gerekmekte olduğu gözetilmelidir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle mahkemece, 06. 04.2000 tarihli kesin kabul işmeininin yapıldığı tarihin işin bitiminden sonra herhangi bir tarihte yapılabileceğinin ve çalışma olgusuna dair bir delil olarak kabul edilemeyeceği, iddia edilen çalışma olgusunu doğrulayan son yazılı belge olarak 09.09.1999 tarihli geçici kabul tutanağındaki işin bitim tarihi olarak gösterilen 06.02.1999 tarihinin son çalışma günü olarak esas alınması gerektiği, kurum kayıtlarına eşdeğer ve yazılı kanıt niteliğinde olduğu, davacının bu tarih sonrasında çalışmasına dair eşdeğer yazılı bir delilin elde edilemediği gözetilmek suretiyle davalı şirket bünyesinde davacının 06.02.1999 tarihine kadar çalıştığının kabul edilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile bu tarihten öncesine dair hizmetin kabulü yerinde ve isabetli bulunmamıştır.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hüküm fıkrasının 1. bendi silinerek yerine “davanın kısmen kabulü ile Davacının 01.04.1997-06.02.1999 tarihleri arasında davalı işveren olan … Grup İnş. Ltd. Şti. nezdinde hizmet akdi ile kesintisiz olarak çalıştığı, bildirilmeyen hizmetlerin davalı kuruma bildirilmesi gerektiğinin tespitine,”yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.